- муҳаррам
- [محرّم]. 1 кит. ҳаром кардашуда, ҳаром шумурда; манъшуда2. номи моҳи аввал аз соли қамарии ҳиҷрӣ (сабаби ин моҳро чунин номидани арабҳо он аст, ки дар ин моҳ ҷанг кардан мамнӯъ будааст)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.